Gedicht voor J.

vandaag is niet als gister
morgen is niet als vandaag

tijden miste ik de boten
voelde me wereldvreemd op zee

gestrand stond ik op mn benen.
verzand dreef ik maar mee

ik doorbrak niet vaak de stilte
bij gebrek aan een geloof

het persoonlijk landschap werd opnieuw opnieuw
gebliksemd tot een kloof

maar zelfs zo diep wordt alles altijd eeuwig anders
door tijd? door wilskracht? Geen idee

In ieder geval struikelde ik minder door de straten
sprak ik vaker met de mensen in het café

Nu doe ik zelfs met jou de boodschappen
en kies ik alleen de gezonde dingen uit

maar de bevrijding die blijft breekbaar
ergens tussen de groenten en het fruit

je vouwt je hand dan in de mijne
en ik laat jou en je gebaar alleen,

ze passen niet in de historie
ik schreeuw om de ellende van voorheen

geef me maar weer, het halve leven
niets breekbaars aan mijn zij

maar nee, nee

ik weet dat ik van jou wil houden
want die liefde die maakt mij